Güney Kore Hyundai fabrikasında çalışan sendikalı otomobil işçileri, yaptıkları kısmi grevlerle, şirketi üretim gelirlerinden yüzlerce milyon dolar kayba uğratarak, ülkenin en büyük otomobil üreticisi olan firmayı anlaşma masasına oturttu. İşçiler ücretlerinde %9’luk bir artış talep ediyorlardı ancak bir yıllık anlaşmada %5’e razı oldular. Bunu 2005 yılında, iki hafta süren bir grevin ardından %6.9’luk bir artış izledi. Bu olayla işçi direnişini örgütleyen sendika dünyanın en militan sendikası olarak anılmaya başladı.

Bu ünvanı sendika bileğinin hakkıyla elde etti. Son 12 yıldır, her yıl düzenlediği grevlerle, Güney Kore’nin otomobil deviyle mücadele ediyor ve her seferinde üyeleri için ücret artışı gibi birçok kazanımla hak arama mücadelesini sürdürüyor. 1998 yılında 10.000 Hyundai işçisi, efsanevi liderleri Kim Kwang-Shik’in önderliğinde, Hyundai Ulsan fabrika yönetimiyle, fabrikanın geçici olarak kapatılmasına karşı mücadele etti. Kwang-Shik işçileri zafere götürecek olan mücadeleye olan bağlılığını kanıtlamak için, saçlarını işçilerin önünde kesti.

Kim Kwang-Shik’i sendikaya yerleştiren eski sendika başkanı 100 m. yüksekliğindeki fabrika bacasına çıkmış ve yönetimin fabrikanın kapatılmasına ilişkin planları tersine çevrilene dek orada kalacağına yemin etmişti. Bunun üzerine işçiler fabrikayı işgal etmiş, yapılan protesto patronun Ulsan’ın tasfiyesine yönelik planlarını boşa çıkarana kadar sürmüştü. Bir ay süren bu işgalle birlikte, Hyundai işçilerinin direnişlerine bir yenisi daha eklenmiş oldu.

Şimdilerde Hyundai Motor Sendikası, otomobil endüstrisi için bir şemsiye görevini görecek bir birlik yaratmak suretiyle mücadele alanını genişletmeye çalışıyor. Kore İşçi Sendikaları Konfederasyonu’nun (KCTU) bir üyesi olan sendika, hükümet ve fabrika yönetimleriyle giriştiği pazarlıklardaki gücünü artırmak için, sektördeki diğer sendika ve işçilerle birleşmeyi istiyor. Bu değişikliğin gerçekleşmesi için sendika üyesi işçilerin oylarının üçte ikisi gerekiyor.

Yeni sendika modeli, aynı sektördeki tüm işçileri kapsayacak. Dahası Hyundai Motor’un tersine, sektördeki diğer sendikaları ve onların bağlı oldukları şirketleri de birleştirme hedefinde. Sendika, böylesi bir ittifakın kendisine pazarlık masasında güç kazandırmasını umut ediyor.

Konfederasyondaki (KCTU) tüm sendikalar güçlerini artırmak için, büyümeye çalışıyor. Güney Kore’de sektörün tamamını kapsayıcı nitelikte sendikalar mevcut. Bu tür sendikalara örnek olarak Kore Metal İşçileri Federasyonu verilebilir. Hyundai Motor sendikası böylesi bir girişimle büyüyüp, etki alanını daha da artırmayı hedefliyor.

İşçileri Güney Kore’nin baskıcı ve antidemokratik politik sisteminden koruma ihtiyacı, Hyundai Motor sendikasının militanca eylemlerinin gelişmesine neden olmuştur. Bu eylemlerle sadece Hyundai Motor işçileri değil, diğer işçiler de halkın yararına mücadele ettiklerini halka göstermiş, böylece yığınların desteğini arkalarına almışlardır.Kuşkusuz bu süreç çok sancılı olmuştur. Polisin ve özel güvenlik güçlerinin acımasız saldırılarına maruz kalmış fakat yalnızca hayatta kalmakla yetinmemiş, karşılaştıkları zorluklara daha güçlü göğüs gerer hale gelmişlerdir.

Hyundai Motor işçileri sendikasının kurulduğu yıllarda böylesi militan bir nitelik kazanacağını kim tahmin edebilirdi? Sendika, son yıllarda birçok mücadeleyi kazanmış olmasına rağmen, savaşma isteğini biraz kaybetmiş gibi görünüyor. Ama tüm bu yapılanlar sendikayı dünyanın en militan sendikası diye adlandırmaya yetiyor da artıyor bile.

Labourstart.org’dan çevrilmiştir.